مدح و ولادت امام حسن مجتبی علیهالسلام
آسمان میخواهم و حسّ خوش پرواز را بال و پر میخواهم و دستی کبوترساز را جلوهای امشب زمین را عرش اعلی میکند نه فقط جبریل دارد میزند بر کُوس نور بلکه میکوبد مسیح از شوق بر ناقوس نور معنی نورٌ علی نور است این خورشید عشق عشق پیغـمبر عزیز فاطمه جان علیست او که خود میراث دار خان احسان علیست صور دارد میدهـد مـولا تـمام شهـر را میرسی و چشمه چشمه جود جاری میکنی فـصل های سائـلانت را بهـاری میکـنی ای دعـای هر نمازم یا عـلی و یا عـظیم چشمهای مهربانت عـشق را فـریاد کرد چون دل چندین جذامی را شدیداً شاد کرد با خـودم گـفـتم مرا هـم آسـمـانی میکند آن سلامی که پس از تو در زیارت لازم است یک سلامی نذر عبداله و نذر قاسم است ورنه لطف شیخ و زاهد گاه هست و گاه نیست آخـر شـعـرم رسـیـد و بـاز نـیت میکـنم چشم را میبـندم و قـصد زیارت میکنم در خیال این خاک را با صحنها پُر میکنم |